Kille bureaucraten van de gemeente Borne

De gemeente Borne probeert een aantal woningen van een tachtigjarige vrouw die is opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis executoriaal te verkopen terwijl een bewindvoerder druk bezig is al haar financiƫn te regelen en de vrouw duidelijk genoeg verhaal biedt.
De voorzieningenrechter kan bijna niet geloven hoe schandalig de 'kille bureaucraten' van de gemeente Borne zich gedragen. Hij schorst de tenuitvoerlegging van het vonnis dat de gemeente probeert te executeren en overweegt onder andere:


"Alhoewel de voorzieningenrechter nauwelijks kan geloven dat gedaagde inderdaad tot dergelijke laagheden in staat is, dwingen de door eiseres onweersproken gestelde feiten en omstandigheden tot het oordeel dat gedaagde inderdaad op ontoelaatbare wijze misbruik maakt van haar recht. Dit klemt te meer, nu eiseres een kwetsbare bejaarde vrouw is die momenteel in een psychiatrisch ziekenhuis verblijft, niet goed kan opkomen voor haar eigen belangen en blijkbaar een gemakkelijke prooi is voor de kille bureaucraten die bij gedaagde de dienst uitmaken. Het adagium “de overheid is het schild der zwakken” is blijkbaar aan gedaagde niet besteed. De wijze waarop gedaagde er niet voor terugdeinst om eiseres het spreekwoordelijke mes op de keel te zetten in het nastreven van haar eigen agenda – zich opzettelijk doof houdend voor redelijke voorstellen en pogingen tot dialoog van de bewindvoerder van eiseres – is verstoken van ieder respect voor de gerechtvaardigde belangen van eiseres en kan niet anders worden gekwalificeerd dan schandalig, ongehoord en onbehoorlijk."[1]